افزایش نگرانکننده فقر در ایران: گزارش تازه بانک جهانی از علل و پیشبینیها
گزارش اخیر بانک جهانی با محوریت «فقر و برابری»، آمارهای هشداردهندهای را درباره وضعیت اقتصادی و معیشتی ایران منتشر کرده است. این نهاد بینالمللی برآورد میکند که در سال جاری، سهم قابل توجهی از جمعیت کشور، یعنی بیش از ۳۵ درصد، زیر خط فقر قرار بگیرند. این افزایش نرخ فقر نتیجه مجموعهای از چالشهای اقتصادی […]
گزارش اخیر بانک جهانی با محوریت «فقر و برابری»، آمارهای هشداردهندهای را درباره وضعیت اقتصادی و معیشتی ایران منتشر کرده است. این نهاد بینالمللی برآورد میکند که در سال جاری، سهم قابل توجهی از جمعیت کشور، یعنی بیش از ۳۵ درصد، زیر خط فقر قرار بگیرند.
این افزایش نرخ فقر نتیجه مجموعهای از چالشهای اقتصادی و زیستمحیطی است که مهمترین آنها تشدید تورم، افت رشد اقتصادی مورد انتظار، و بحران فزاینده آب و انرژی عنوان شدهاند.
پیشبینی صعود نرخ فقر تا پایان سال ۲۰۲۶
برآوردهای بانک جهانی حاکی از یک روند افزایشی در نرخ فقر درآمدی است که به صورت بالقوه وضعیت میلیونها نفر از شهروندان را تحت تأثیر قرار میدهد.
- سال جاری (۲۰۲۵): پیشبینی میشود که حدود ۲.۵ میلیون نفر به جمعیت فقیر اضافه شوند. این امر باعث میشود که نسبت جمعیت زیر خط فقر با معیار درآمد ۸.۳۰ دلار در روز (خط فقر کشورهای با درآمد بالاتر از متوسط) از ۳۳.۲ درصد در سال ۲۰۲۴ به ۳۵.۴ درصد در سال ۲۰۲۵ برسد.
- سال ۲۰۲۶: با فرض تداوم شرایط فعلی، انتظار میرود که تقریباً سه میلیون نفر دیگر به زیر خط فقر سقوط کنند و نرخ کلی فقر در ایران به رقم نگرانکننده ۳۸.۸ درصد بالغ شود.
این نهاد تأکید کرده است که بخشهایی از جامعه، بهویژه زنان، روستانشینان، و افراد با سطح تحصیلات کمتر از دیپلم، در برابر شوکهای اقتصادی آسیبپذیری بیشتری دارند.
معیارهای فقر و نابرابری: ضریب جینی و درآمد روزانه

بانک جهانی ضمن ارائه آمار فقر درآمدی، به بررسی شاخصهای توزیع ثروت نیز پرداخته است:
ضریب جینی
- ضریب جینی، شاخصی حیاتی برای سنجش نابرابری توزیع درآمد یا ثروت است که عددی بین صفر (توزیع کاملاً برابر) و یک (نابرابری مطلق) را نشان میدهد.
- بر اساس آمار بانک جهانی، ضریب جینی ایران در سال ۲۰۲۳ برابر با ۳۵.۹ واحد برآورد شده که نشاندهنده صعود این شاخص نسبت به سال ۲۰۲۲ است. لازم به ذکر است که این برآورد نسبت به آمار ۳۸.۲ واحدی مرکز آمار ایران در سال ۱۴۰۲، کمی خوشبینانهتر است.
فقر مطلق و نسبی
- بر اساس برآوردهای سال ۲۰۲۳، بیش از ۳۲.۶ میلیون نفر از جمعیت ایران زیر خط فقر با معیار درآمد ۸.۳۰ دلار در روز زندگی میکردند.
- همچنین، ۲.۵ درصد از جمعیت کشور در سال ۲۰۲۳ زیر خط فقر درآمد سه دلاری (فقر مطلق) قرار داشتند؛ به عبارتی دیگر، تعداد فقرای مطلق به بیش از ۲.۲۵ میلیون نفر میرسید.
عوامل اصلی تشدیدکننده فقر در ایران
بانک جهانی مجموعهای از عوامل ساختاری و مقطعی را مسبب تشدید بحران فقر در ایران معرفی کرده است:
۱. تورم فزاینده و رکود اقتصادی
- بانک جهانی نرخ تورم سالانه در چهار ماه نخست سال ۱۴۰۴ را ۳۹.۵ درصد و تورم مواد غذایی را ۴۲.۹ درصد اعلام کرده است.
- افزایش تورم و همچنین تشدید «تورم انتظاری» ناشی از درگیریهای منطقهای اخیر، قدرت خرید خانوارها را به شدت کاهش داده است.
- پیشبینی میشود به دلیل افزایش محدودیتهای بینالمللی در حوزه نفت و ضعف تقاضای جهانی، نرخ رشد اقتصادی ایران در میانمدت کاهش معناداری را تجربه کند.
۲. بحران آب و خشکسالی
- کسری فزاینده منابع انرژی و آب به عنوان عاملی مهم، منجر به اختلال در فعالیتهای اقتصادی و جیرهبندی شده است.
- کاهش ۴۰ درصدی سطح بارندگی نسبت به سال گذشته، معیشت خانوارهای متکی به کشاورزی را تهدید کرده و فشار مهاجرت از روستا به شهر و تقاضا برای خدمات شهری را افزایش میدهد.
- مدیریت غیربهینه منابع آب و خشکسالیهای مکرر، منجر به فرونشست شدید زمین شده که زیرساختها و بهرهوری بلندمدت را با خطر مواجه کرده است.
۳. محدودیتهای مالی دولت برای حمایت
با وجود آنکه سیاستهای حمایتی دولت، از جمله پرداخت یارانههای نقدی، طرحهای کمکی دوران همهگیری و توزیع کالابرگ الکترونیک نقش مهمی در کاهش فقر داشتهاند، اما:
- ارزش واقعی یارانهها به دلیل تورم رو به افزایش، به تدریج کاهش یافته است.
- کسری بودجه مداوم دولت (حدود ۴.۵ درصد تولید ناخالص داخلی) توان مالی دولت را برای افزایش کمکهای حمایتی و هدفمندتر کردن آنها به شدت محدود کرده است.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید