سفته ضمانت؛ ابزار کنترل کارفرما یا دام پنهان برای کارگر؟
کارشناسان روابط کار هشدار میدهند که استفاده از سفته در فرایند استخدام، گرچه از نظر قانونی منع صریحی ندارد، اما در صورت رعایت نشدن تشریفات حقوقی میتواند کارگر را در معرض ریسکهای جدی قرار دهد. به گفته متخصصان این حوزه، مشکل اصلی نه «سفته ضمانت» بلکه صدور سفته سفید امضا است؛ وضعیتی که میتواند هرگونه […]
کارشناسان روابط کار هشدار میدهند که استفاده از سفته در فرایند استخدام، گرچه از نظر قانونی منع صریحی ندارد، اما در صورت رعایت نشدن تشریفات حقوقی میتواند کارگر را در معرض ریسکهای جدی قرار دهد. به گفته متخصصان این حوزه، مشکل اصلی نه «سفته ضمانت» بلکه صدور سفته سفید امضا است؛ وضعیتی که میتواند هرگونه اختلاف کاری را به مطالبه مالی تبدیل کند.
در بسیاری از بنگاههای اقتصادی، ارائه سفته به عنوان شرط شروع همکاری به رویهای مرسوم تبدیل شده و کارجویان به دلیل نیاز مالی اغلب چارهای جز قبول آن ندارند. اما کارشناسان تأکید میکنند که ماهیت تجاری سفته، بدون تعیین حدود تعهد، برای کارگر تبعات سنگینی به همراه دارد.
وحید حاجیزاده، کارشناس روابط کار، با اشاره به اینکه اصل دریافت سفته برای تضمین تعهدات منع قانونی ندارد، توضیح میدهد که هرگونه تهدید حقوقی زمانی شکل میگیرد که سفته بدون درج مبلغ، تاریخ یا علت صدور امضا شود. در چنین شرایطی، کارفرما میتواند سفته را همانند یک سند تجاری قابل وصول استفاده کند؛ حتی اگر هدف اولیه فقط تضمین حسن انجام کار بوده باشد.

از منظر حقوقی، سفته زمانی ماهیت «ضمانتی» پیدا میکند که در متن آن بهصراحت ذکر شود سفته برای چه هدفی صادر شده است. این هدف میتواند مواردی مانند پایبندی به مفاد قرارداد، حفاظت از اطلاعات محرمانه یا عمل به تعهدات پس از پایان همکاری باشد. نبود این شفافیت، سفته را به سندی مستقل بدل میکند که امکان مطالبه مالی بر اساس آن وجود دارد.
حاجیزاده تأکید میکند که هرچند قانون کار، قرارداد شفاهی را معتبر میداند، اما در پروندههایی که سفته رد و بدل میشود، تنظیم قرارداد کتبی الزامی است. این قرارداد باید شامل بندی مشخص درخصوص ارائه سفته، میزان آن و محدودیتهای استفاده از سند باشد تا امکان استناد کارگر در اختلافات بعدی فراهم شود.
به گفته او، کارگرانی که ناچار به ارائه سفته هستند، باید چند اقدام کلیدی را برای حفظ حقوق خود رعایت کنند: نخست، مشخصات کامل شخص یا شرکت گیرنده باید در سفته درج شود. دوم، مبلغ، تاریخ و علت صدور باید بدون هیچ جای خالی تکمیل شود. سوم، نگهداری تهبرگ سفته و دریافت رسید کتبی از کارفرما، اهمیت اساسی دارد. چهارم، کارگر باید نسخهای از سفته تکمیلشده و امضا شده توسط کارفرما را به عنوان نسخه پشتیبان نزد خود نگه دارد.
در نهایت، اگرچه سفته ضمانت به دلیل ساختار فعلی بازار کار گاهی اجتنابناپذیر است، اما رعایت تشریفات حقوقی و اصرار بر مستندسازی دقیق، تنها راه جلوگیری از تبدیلشدن این ابزار به تهدیدی برای کارگر محسوب میشود. تأکید کارشناسان بر شفافیت کامل، در واقع تضمینی برای کاهش سوءاستفادههای احتمالی و حفظ امنیت مالی و شغلی کارکنان است.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید